cyrkon
Encyklopedia PWN
Berzelius 
, ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik szwedzki.
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von , ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
materiał uzyskany przez spiekanie proszków ceramicznych (najczęściej tlenków, węglików, borków, azotków, krzemków, siarczków niektórych pierwiastków, np. glinu, cyrkonu, żelaza, chromu, niklu, krzemu oraz pierwiastków ziem rzadkich)
dział chemii zajmujący się wszystkimi znanymi pierwiastkami chem, zarówno występującymi w przyrodzie, jak i otrzymywanymi sztucznie, oraz ich połączeniami, z wyjątkiem tych związków węgla, które są węglowodorami i ich pochodnymi;
sztuczny kamień doskonale imitujący diament;
minerał z grupy piroksenów, krzemian sodu i żelaza NaFe3+[Si2O6]; często zawiera glin, tytan, mangan i cyrkon;
materiały (i wyroby) stosowane w elektrotechnice, elektronice i elektrotermii ze względu na ich właściwości (duża rezystywność i wytrzymałość elektr., mała stratność elektr., ogniotrwałość itp.)
